Category: Finlandia

Rozmowa o Finlandii na Compas.org.pl

Współpraca z Compas rozwija się. Niedawno miałem okazję rozmawiać z Tomaszem Słodkim o Finlandii. A ściślej o wycieczce narciarskiej na nartach backcountry, która odbyła się w Parku Narodowym im. Urho Kekkonnenna w Finlandii. Zapraszam do czytania: „Po Finlandii na nartach. Czas na podziwianie”.

Kilopää – Ivalo – Helsinki – Warszawa

Porannym autobusem jedziemy do Ivalo. Mijamy Saariselkä, gdzie tydzień temu zaczynaliśmy nasz trekking. Na lotnisku odprawiamy się, dowiadujemy, że lot opóźni się o ponad godzinę z powodu wymiany samolotu. Już wiemy, że stracimy poranne połączenie do Warszawy i dolecimy dopiero późnym wieczorem. Na pocieszenie Finnair daje talon na balon, czyli voucher na śniadanko za 8 EUR. W Helsinkach mamy odebrać podobny na obiad.

Suomunruoktu – Kilopää

To już ostatni dzień na nartach. Pogoda nieco się zmieniła – poranek jest pochmurny. Wychodzimy z chatki i ruszamy w górę doliny. Szlak jest przetarty, idzie się bardzo dobrze. Natrafiamy na niewielką chatkę z drewutnią, gdzie robimy sobie krótki odpoczynek.

Tuiskukuru – Suomunruoktu

Dziś wstajemy normalnie – o 6 rano. Pogoda nadal wspaniała, a trasa łatwa i widokowa, pomimo tego, że przebiega dosyć nisko i nie wchodzi na góry. Na gałązkach rzadko rosnących drzew utworzyła się szadź w formie bardzo dużych igiełek i płytek lodowych. Skrzy się to wszystko w słońcu i wygląda wspaniale. Poruszamy się przetartym szlakiem – tu już ruch turystyczny jest nieco większy.

Dzień w Tuiskukuru

Dzisiejszy noc ponownie spędzimy w Tuiskukuru. Rano Finowie wychodzą, a my wybieramy się na wycieczkę na lekko. Pogoda wspaniała. Nocą temperatura spadła do -26 stopni, rano mamy piękne słońce i niewielki (ok -10 stopni) mrozek. Ruszamy na nartach na okoliczne górki, z których najwyższa ma ok 540 m. npm. Wycieczka jest bardzo przyjemna, z góry, przy doskonałej widoczności widać delikatnie pagórkowaty teren parku im. Urho Kekkonnena. Tam, gdzie teren jest już odsłonięty wieje wyraźnie odczuwalny wiatr.

Lanköjärvi – Tuiskukuru

Pogoda robi się zła. Temperatura rośnie do ok. zera stopni. Wszystko zaczyna się topić. Dzień dla mnie rozpoczyna się fatalnie. Śnieg klei się do fok, tak, że nie da się iść. Po zdjęciu fok śnieg klei się do nart. Jakiś czas wytrzymuję co chwila zdzierając śnieg ze ślizgów, ale długo się tak nie da. Oczywiście już dawno jestem z tyłu, pozostali muszą na mnie czekać. Mam podstawowy zestaw smarów, a więc postanawiam użyć tego żółtego – na ten zakres temperatur. No i dopiero się zaczyna. Śnieg klei się już tylko do … smaru. I to jak.

Kivipää – Lanköjärvi

Rano nasz współlokator wstaje przed nami. Jest to pan w dosyć zaawansowanym już wieku. Komunikację utrzymuje na bardzo podstawowym poziomie. Poza „dzień dobry” dialog rozwija się dopiero wtedy, gdy pyta nas, czy przez przypadek nie spakowaliśmy gdzieś jego butelki na picie.

Saariselkä – Kivipää

To pierwszy dzień z bagażem. Pogoda niestety nie jest już taka jak wczoraj. Jest pochmurno i szaro. Po kilkuset metrach jazdy po trasie biegowej schodzimy na ślad skutera śnieżnego, który doprowadza nas do wejścia do parku narodowego. Trochę musimy poczochrać się po lesie, warto przykleić foki, bo na samej łusce ciężko. Wychodzimy powyżej granicy lasu, aby skusić się niebawem na miło wyglądający wąwozik.

Okolice Saariselkä

Plan na dziś to wycieczka na lekko, ze startem i metą w Saariselkä. Piękna, słoneczna pogoda, doskonale przygotowane trasy biegowe. I dużo ludzi w każdym wieku korzystających z przyjemności biegania na nartach. Z naszym nieco cięższym sprzętem nie bardzo tu pasujemy, ale na szczęście nie cały dzień spędzimy na trasach biegowych.

Warszawa – Saariselkä

Wylatujemy z Warszawy liniami Finnair do Ivalo. Jest nas pięcioro: Ela, Piotr, Marcin, Sergiusz i Piotr. Nasz zamiar to kilkudniowa wycieczka narciarska w fińskiej Laponii, w parku narodowym im. Urho Kekkonnena. Nocować zamierzamy w chatkach samoobsługowych na terenie parku.